简体中文فیبر نوری سیگنال ها را به شکل پالس های نوری منتقل می کند و از شیشه یا پلکسی به عنوان رسانه انتقال شبکه استفاده می کند. از یک هسته الیافی، روکش و غلاف محافظ تشکیل شده است. فیبرهای نوری را می توان به فیبرهای نوری تک حالته (Single Mode) و فیبرهای نوری چند حالته تقسیم کرد. فیبر تک حالته تنها یک مسیر نوری را فراهم می کند و پردازش آن پیچیده است، اما ظرفیت ارتباطی بزرگتر و فاصله انتقال طولانی تری دارد. فیبر چند حالته از چندین مسیر نوری برای انتقال سیگنال یکسان استفاده می کند و سرعت انتقال توسط شکست نور کنترل می شود.
فرض کنید می خواهید پرتو چراغ قوه راهروی طولانی و مستقیم را روشن کند. فقط پرتو را در جهت راهرو هدایت کنید، و نور در یک خط مستقیم حرکت می کند، مشکلی نیست. اگر راهرو صاف نباشد چه؟ می توانید یک آینه در گوشه قرار دهید تا پرتو را در گوشه منعکس کند. اگر راهرو پیچ های زیادی داشته باشد چه؟ ممکن است لازم باشد آینه های زیادی را در امتداد دیوار قرار دهید تا پرتو را منعکس کند تا همچنان در راهرو بچرخد. موارد فوق اصل کار فیبر نوری است که توسط کارخانه کابل فیبر نوری .
نور در کابل فیبر نوری از طریق هسته (راهرو) با انعکاس دائمی به روکش (دیوار پر از آینه) منتشر می شود که این اصل بازتاب کامل داخلی است. از آنجایی که روکش هیچ نوری را از هسته جذب نمی کند، امواج نور می توانند مسافت های زیادی را طی کنند. با این حال، برخی از سیگنال های نوری در داخل فیبر ضعیف می شوند، عمدتا به دلیل ناخالصی های موجود در شیشه. درجه تضعیف سیگنال با خلوص شیشه و طول موج نور عبوری تعیین می شود (به عنوان مثال 60٪ - 75٪ / کیلومتر در 850 نانومتر؛ 50٪ - 60٪ / کیلومتر در 1300 نانومتر؛ نرخ تضعیف 1550 نانومتر بیش از 50٪ است. / کیلومتر). برخی از فیبرهای با کیفیت بالا تضعیف سیگنال بسیار پایینی دارند، کمتر از 10٪ در کیلومتر در 1550 نانومتر.
